Rynek produktów i usług, ale także rynek pracy nie jest jednorodny. Niezależnie od tego, jak szerokim asortymentem będziemy dysponować w sklepie lub jak dobre warunki oferować w zakładzie pracy, nasza oferta nie będzie tak samo atrakcyjna i dostępna dla każdego. Dlatego tak ważne jest przeprowadzenie badań umożliwiających prawidłową segmentację rynku, a co się z tym wiąże – jak najszybsze dotarcie do osób należących do grup docelowych. Co to jest segmentacja rynku i jakie kryteria należy wziąć pod uwagę przy jej dokonywaniu? Podpowiadamy!
Definicja segmentacji rynku
Segmentacja rynku to procedura, która pozwala na wyodrębnienie grup docelowych, aby przygotować dla nich produkt odpowiadający ich aktualnym potrzebom. Warto pamiętać, że indywidualne zróżnicowanie produktu dla każdego klienta w większości przedsiębiorstw będzie zupełnie nieopłacalne, a czasem wręcz niemożliwe. Celem segmentacji rynku jest uzyskanie przewagi nad konkurencją, wzrost sprzedaży i ograniczenie wydatków na działania adresowane do grup docelowych niezainteresowanych produktem lub usługą. Segmentacja rynku wymaga dobrania odpowiedniej strategii komunikacyjnej dopasowanej m.in. do wieku odbiorców, ich miejsca zamieszkania, płci czy stylu życia.
Kryteria segmentacji rynku – przykłady
- Segmentacja geograficzna
- Polega na podziale rynku na państwa, regiony, miasta, a nawet dzielnice (w przypadku produktów o zasięgu lokalnym).
- Segmentacja demograficzna
- Przedsiębiorstwa wykorzystują także podział odbiorców ze względu na płeć, narodowość, dochód, zawód, wykształcenie, religię, rasę czy liczbę członków rodziny.
- Segmentacja behawioralna
- Jednym z czynników segmentacji rynku jest określenie potrzeb i motywacji odbiorców.
- Segmentacja psychograficzna
Ten typ segmentacji bazuje na stylu życia odbiorców. Zainteresowania i aktywności zawodowe oraz pozazawodowe nie pozostają bez wpływu na decyzje zakupowe konsumentów.
Jak poradzić sobie z segmentacją rynku pracy?
Rynek pracy, tak jak każdy inny, jest wewnętrznie niejednorodny i podlega podziałom. Dostęp do wybranych segmentów jest ograniczony m.in. poprzez wymagania stawiane pracobiorcy przez pracodawcę, czynniki kulturowe, obyczajowe oraz inne. Rynek pracy można podzielić ze względu na kilka kryteriów. Jednym z nich jest podział według sektora gospodarki (sektor rolnictwa, leśnictwa, rybołówstwa, przemysły i budownictwa oraz sektor usług), geografii (rynek lokalny, regionalny, narodowy, transnarodowy, globalny), zawodu, kwalifikacji pracobiorców oraz „rodzaju” pracobiorcy. Istnieje także inny podział rynku pracy na dwa segmenty: pierwotny i wtórny. Do pierwszego należą miejsca pracy atrakcyjne dla pracobiorców, które dają m.in. stabilność zatrudnienia, wyższe zarobki i możliwości awansu, do drugiego zaś miejsca pracy niezapewniające odpowiedniej stabilizacji i niedające pracownikom możliwości rozwoju, a co za tym idzie możliwości poprawy sytuacji materialnej. Jednym z problemów jest utrudniony dostęp do segmentu pierwszego. Co zrobić, aby temu przeciwdziałać? Należy wdrażać rozwiązania przeciwdziałające dyskryminacji i pozwalające wyrównać szanse osobom dotychczas zmarginalizowanym.
